เชื้อสาเหตุ : รา Puccinia allii Rud.

ชีววิทยาของเชื้อ : พบเชื้อระยะ uredinium เกิดทั้งสองด้านของใบ มีลักษณะเป็นตุ่มนูนรีสีเหลืองสด โดย เกิดเดี่ยวๆ กระจายทั่วใบ บางครั้งเกิดติดๆ กันเป็นทางยาวใต้ชั้น epidermis ของพืช และดัน epidermis โป่งออกมา หรือดัน epidermis จนแตกออก สปอร์ (urediniospore) 1 เซลล์ เกิดบนก้านผนังบาง ไม่มีสี รูปร่างกลมหรือค่อนข้างกลมเป็นส่วนใหญ่ บางสปอร์มีรูปร่างแบบ broadly ellipsoid ขนาด 21.25-25 x 20.00-23.75 ไมครอน (เฉลี่ย 23.31 x 21.88 ไมครอน) พบเม็ด oil content อยู่ภายในสปอร์ สีอำพัน จนถึงเหลืองอ่อน ผนังสปอร์หนาเท่ากันทั้งสปอร์ และใสไม่มีสี ผิวหนังเป็นหนามแบบ echinulate ไม่เห็นจุดงอก

ลักษณะอาการ : เกิดแผลเป็นจุด หรือขีดนูนเล็กๆ สีเหลืองอมส้ม ไปตามแนวความยาวของใบ เกิดทั้ง ด้านบนใบและใต้ใบ ต่อมาแผลขยายใหญ่ขึ้นและแตกปริออก เห็นสปอร์สีเหลืองส้มคล้ายสนิม เกิดกระจาย ทั่วใบ ถ้าเป็นรุนแรงใบจะเหลืองและแห้งตาย นอกจากเกิดโรคบนใบแล้วยังเกิดโรคที่ก้านดอกอีกด้วย

การแพร่ระบาด : โรคแพร่ระบาดโดยสปอร์ของเชื้อราปลิวไปกับลม เข้าทำลายพืชอาศัย และมีชีวิต อยู่รอด ได้นานหลายปี โรคราสนิมจะระบาดได้ดี หากพืชอยู่ในสภาวะไม่เหมาะสมบางประการ เช่น แห้งแล้ง เกินไป หรือชื้นแฉะเกินไป พืชได้รับไนโตรเจนสูงเกินไป หรือขาดปุ๋ยโปแตสเซียมหรือปลูกพืชแน่นเกินไป โรค มักเกิดในช่วงอากาศเย็น คือปลายฤดูฝน-ฤดูหนาว

การป้องกันกำจัด :

1. เก็บเศษใบและต้นพืชที่เป็นโรคไปเผาทำลาย เพื่อขจัดแหล่งแพร่เชื้อ

2. ปรับปรุงดินด้วยปูนขาว และปุ๋ยอินทรีย์

3. ปลูกพืชอื่นที่ไม่ใช่ พืชสกุลหอมกระเทียมสลับ เพื่อลดพืชอาศัยของเชื้อรา

4. เมื่อเกิดโรค พ่นสารป้องกันกำจัดโรคพืช ออกซีคาร์บอกซิน 20 % EC อัตรา 10-20 กรัม/น้ำ 20 ลิตร พ่น 14-21 วัน/ครั้ง หรือกำมะถันผงชนิดละลายน้ำ (Wettable Sulfer) 80 % WP อัตรา 30-40 กรัม/น้ำ 20 ลิตร พ่นสัปดาห์ละครั้ง ในการพ่นสารเคมีควรผสมสารจับใบลงไปทุกครั้ง และไม่ควรพ่นตอนแดดจัด เพราะอาจทำให้ใบไหม้